Drukarz związkowy Siódmy mieszka tam, gdzie Konwicki, chodzi tymi samymi ulicami Warszawy, a właściwie ucieka, bo poznajemy go nocą 13 grudnia 1981 roku. Rzeka podziemna, podziemne ptaki to książka bardzo podobna do innych powieści autora, a przecież oryginalna, poruszająca, przejmująca. Znajdziemy w niej nawiązania do wileńskiego dzieciństwa i młodości, znajdziemy różne typy warszawskie. I wiele przemyśleń o świecie, życiu i jego przemijaniu. Choć to nie jest ostatnia książka Konwickiego, stanowi swoisty testament zmarłego kilka tygodni temu pisarza.
