Dziś mija 70 lat od chwili, gdy Żydzi w warszawskim getcie stawili zbrojny opór hitlerowcom. Uroczystości trwają od kilku dni i będą jeszcze trwać. Ja myślałem od tamtych ludziach i wydarzeniach niemal każdego dnia, bowiem przez 7 lat pracowałem przy pomniku bohaterów getta. Wtedy też zaczęły mi przez głowę przelatywać pomysły, jak temat ten spożytkować w różnych formach literackich. Ciekawe byłoby na przykład słuchowisko o jakimś współczesnym mieszkańcu Muranowa, który w nocy przez ścianę słyszy płacz dzieci, choć nikt z sąsiadów dzieci nie ma… Teraz, w tym miejscu planowałem napisać o pozostałych dwóch pomysłach, z których jeden związany jest z bunkrem Anielewicza (mało kto wie, że po wojnie nie ekshumowano powstańców, którzy tam zginęli, na czele z Anielewiczem. Wszyscy leżą tam do dziś, kilkadziesiąt osób…) Ale nie zdradzę pomysłu. Moje. Nie dam. I na pewno kiedyś wykorzystam.
